خدایا اینترم را نت بفرما!

صبح یک روز من از پیش خودم خواهم رفت بی خبر با دل درویش خودم خواهم رفت می روم تا در میخانه کمی مست کنم جرعه بالا بزنم آنچه نبایست کنم بی خیال همه کس باشم و دریا باشم دائم الخمر ترین آدم دنیا باشم آنقدر مست که اندوه جهانم برود استکان روی لبم باشد و جانم برود ساقیا در بدنم نیست توان جام بده گور بابای غم هر دو جهان جام بده برود هر که دلش خواست شکایت بکند شهر باید به من الکلی عادت بکند  من باده خورم و لیک مستی نکنم  اِلا به قدح دراز دستی نکنم ادامه مطلب خدایا اینترم را نت بفرما!...

با تواَم عشق قسم خورده ی پنهانی ِمن با تواَم بی خبر از حال و پریشانی ِ من . با تواَم لعنتیِ خالی از احساس بفهم بی قرارت شده‌ام شاعره‌ی خاص بفهم . لعنتی خسته‌ام از دوری و بی تاب شدن پای دلگیرترین خاطره‌ها آب شدن . لعنتی خسته‌ام از حال بدم، زخم نزن بی‌تو محکوم به حبس ابدم، زخم نزن . باورم کن که به چشمان تو معتاد منم پادشاهی که به جنگ آمد و افتاد منم . قافیه باختم و شعر سرودم یعنی به هر آن کس که تو را دید، حسودم یعنی... . نفسم بندِ تو و درد مرا می‌خواند بعدِ تو حسرت دنیا به دلم می‌ماند شاعر: پویا جمشیدی **** یلداتون مبارک باشه.. دلتون شاد.. خدایا اینترم را نت بفرما!...